درودیان: اقتصاد ایران تحریمپذیر است / کاهش وابستگی؛ راهحل رفع مشکلات اقتصادی
تاریخ انتشار: ۱۵ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۶۶۱۹۷
کارشناس مسائل اقتصادی گفت: اگر تغییرات جدی در اقتصاد میخواهیم باید از مختصات تحریم پذیری جدا شویم، که البته نیازمند سیاستها و برنامه ریزیهای سخت و زمان بر است.
گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، شاید هیچ جای دنیا در میان مردم کوچه و بازار و در میان اعضای خانوادهها یا کل کلهای تلگرامی و اینستاگرامی موضوع برنده شدن ترامپ یا بایدن مثل مردم ایران دیده نشود.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این روزها که انتخابات آمریکا و مسائل آن به اوج خود رسیده بود شاهد سکوت عمیق بازار و تاثیرات مسائل سیاسی آمریکا بر اقتصاد بودیم، هر گمانه زنی بنحوی اثر خود را دربازار ایران تخلیه میکند، برای اینکه روشن کنیم چرا به این وضعیت اقتصادی شکننده که توام با تورم و گرانی است رسیدیم، تحلیل خود را بیان کنید؟
وضعیت اقتصادی و تورم کشور بسیار پیچیده شده است، اما میتوان درباره اینکه چرا به اینجا رسیدیم تحلیلهایی ارائه داد. یک تحلیل نسبتا سطحی از اینکه چرا تورم این همه افزایش یافته و چرا دولت عملا کار خاصی برای انجام این موضوع صورت نمیدهد این است که متاسفانه مسئولین به ویژه در دولت فعلی حساسیت زیادی به اقتصاد، تورم و معیشت مردم ندارند یا اینکه مسوولین نسبت به مسائل و مشکلات اقتصادی کشور به درجهای از بی تفاوتی رسیده اند. متأسفانه این مساله برای مردم کاملا ملموس است و بی تفاوتی دولت را نسبت به مطالبات خود حس میکنند. اما بعد دوم که تحلیل سطحی هم ناظر بر عدم تصمیم گیریهای درست دولت است اینکه دولت مدتهای مدیدی است که به روزمرگی افتاده و در شرایط مختلفی که باید حضور قابل توجهی داشته باشد گویی همه چیز را به مردم واگذار کرده است، یعنی برای هر اتفاقی همان زمان و همان مقطع تصمیم میگیرد، ممکن است آن تصمیم، تصمیم بدی از کار در آید مانند تصمیم تخصیص دلار ۴۲۰۰ تومانی به واردات و تصمیماتی از این جنس، اگر این تحلیل را در سطح ژورنالی بپذیریم، تحلیل عمیقتر این است که متاسفانه اقتصاد ما تحریم پذیر است. اگر به دنبال اعمال تغییرات جدی در اقتصاد هستیم باید از مختصات تحریم پذیری جدا شویم، که البته جدا شدن از این مو نیازمند سیاستها و برنامه ریزیهای سخت و زمان بر است تا اقتصادی داشته باشیم که مثل الان تحریم پذیر و وابسته نباشد که اوجش وابستگی در بحث صادارت نفت و وابستگی به نفت و انرژی و ارزی است که به واسطه فروش آن از خارج به دست میآید. این بخش پیشران اقتصادی که عملا به مراودات خارجی ما وابسته است و اتفاقا منابع ارزی ما را تامین میکند بسیار حساس است و مساله مهمی است که باید عمیق درباره آن فکر و برنامه ریزی کرد، بنابراین وابستگی به درآمدهای نفتی شرایطی را رقم میزند که یک ضعف داخلی برای اقتصاد محسوب میشود و ما را از تحریمها آسیب پذیر میکند. بنابراین بخش مهمی از مشکلات اقتصادی را ناشی از تحریم پذیری اقتصاد میدانید؟ وقتی اقتصاد ما به خارج وابسته میشود و به درآمدهای نفتی، طرف خارجی طمع پیدا میکند که به هر دلیل و بهانهای ما را تحریم کند. دشمن وقتی به مختصات اقتصاد ما نگاه میکند که آسیب پذیر و تحریم پذیر است و به عینه میبیند که ارز ما یک فاکتور بسیار مهم است، به عبارت دیگر نرخ ارز در قیمتها و در شکل گیری انتظارات و تصورات مردم نسبت به کلیت اقتصاد تاثیرات بسزایی میگذارد و برای ما تصمیم تحریمی میگیرد؛ بنابراین موضوع دوم مهمتر و حساستر است که ما مختصات اقتصاد تحریم پذیر را باید تغییر دهیم، حتی اگر فرض کنیم که دولتمداران ما تصمیمات بهتری اتخاذ میکنند و در قبال اقتصاد ایران اصولا بی تفاوت نیستند، این موضوع در نهایت میتواند وضع جاری کشور را مقداری بهتر کند، اما تحریم پذیری اقتصاد پابرجا باقی میماند.
برای عبور از تحریم پذیری اقتصاد چه کنیم؟
اینکه از کجا باید شروع کرد، یک پرونده جدا میطلبد. روش شناسی دقیقی میطلبد. اول باید روش درست را پیدا کنیم و بعد چگونگی انجام آن را بارها و بارها بررسی کنیم و بهترین شیوه انجام را در دستور کار قرار دهیم. به نظر میرسد موضوعی که میتواند تحریم پذیری ما را کم کند این است که بخش پیشران اقتصاد ما مثل نفت و پتروشیمی، چون بازار این محصولات خارج از کشور است و اقتصاد ما به ارز حاصل از فروش نفت وابسته است اگر این منابع از دست برود اقتصاد با مشکلات عدیدهای رو به رو میشود بنابراین باید حساسیت اقتصاد را نسبت به عدم ارز آوری نفت در شرایط تحریمی کاهش دهیم. اگر میخواهیم کاری در زمینه کاهش تحریم پذیری انجام دهیم باید در راستای اقتصاد مقاومتی حرکت کنیم و برای خود به غیر از نفت خام پیشرانهای اقتصادی داشته باشیم که خوداتکاتر باشد، یعنی مثل نفت و پتروشیمی که بازارشان خارج است نباشد بلکه در داخل باشد، مثل بخش خودرو که تکنولوژی آن به گونهای است که در صورت تحریم و قطع ارتباط با خارج دچار مشکل میشود، بنابراین برای صنعت باید فکر شود که اینگونه به تکنولوژی غرب وابسته نباشد با حمایت از شرکتهای دانش بنیان و خرد محور و حمایت از استعدادها و نخبگان ایرانی. اگر بخشهای دیگری را به عنوان بخشهای پیشران به اقتصاد اضافه کنیم نه اینکه لزوما جایگزین کنیم میتوانیم امیداور باشیم که تحولات اقتصادی کشور خود اتکاتر و درون زاتر شود. اگر این موضوع دنبال شود از دل آن مساله اخذ درست مالیات و تامین مالی دولت از این راه نهادینه میشود، اشتغال بیشتر به بخش درون زای اقتصاد اضافه میشود و در نتیجه مجموعا آسیب پذیری اقتصاد ما در مقابل تحریمها کم خواهد شد. حالا اینکه اینکار را چگونه باید انجام داد، این یک پرونده و دستور کار و روش شناسی مجزا میطلبد هم به لحاظ فنی و اجرایی و هم سیاسی در سطح بالای نظام باید تصمیم گیری شود، یعنی حتما برای آن باید اراده جدی به وجود بیاید تا اقتصاد ما هم تحریم پذیر نباشد وهم اینکه راههای برون رفت از فشارهای فعلی و حرکت به سمت استفاده از توانمندیهای اقتصادی را ایجاد کند.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: تورم نفت خام فروشی اقتصاد مقاومتی تحریم پذیری اقتصاد تحریم پذیری تحریم پذیر اقتصاد ما سیاست ها برای ما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۶۶۱۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اندیشکده مطالعات جنگ بررسی کرد؛ حضور ایران در آفریقا، آمریکا را ترسانده است
به گزارش قدس آنلاین، اندیشکده مطالعات جنگ، این بار به سراغ پرونده آفریقا رفته و در بخشی از پرونده مبسوط خود به بررسی حضور اقتصادی و نظامی ایران در قاره سیاه پرداخته است. این مجله در گزارش خود که به قلم «لیام کار» و «کیتانه فیتزپاتریک» به نگارش درآمده مینویسد:
ایران از صادرات نظامی به عنوان وسیلهای برای پیگیری اهدافی در آفریقا مانند دستیابی به اورانیوم در نیجر و دسترسی به دریای سرخ در سودان استفاده میکند. پایگاه خبری تحقیقاتی آفریقا اینتلیجنس مستقر در فرانسه در ۳۰ آوریل گزارش داد ایران و نیجر از پایان سال ۲۰۲۳ در حال مذاکره برای ارائه ۳۰۰ تن کیک زرد اورانیوم به ایران توسط نیجر در ازای پهپادها و موشکهای زمین به هوا بودهاند. این مقدار قابل توجهی اورانیوم است که برابر با کل تولید داخلی ایران در سال ۲۰۱۹ است.
این مجله تحلیلی با اشاره به گزارش وال استریت ژورنال در مارس ۲۰۲۴، اذعان میکند ایران ارسال هواپیماهای بدون سرنشین به ارتش سودان را در اوایل سال ۲۰۲۴ آغاز کرد. پایگاه دریایی ایران در بندر سودان مستقیم از عملیات دریایی خارج از منطقه و حملات ایران به کشتیهای بینالمللی در دریای سرخ و خلیج عدن پشتیبانی میکند.
سایت اطلاعات آفریقا و وال استریت ژورنال گزارش دادند ایالات متحده در دیدارهای ماه مارس به مقامات نیجر گفته است هرگونه فروش اورانیوم به ایران منجر به تحریمها میشود که به لغو همکاری دفاعی توسط حکومت نظامی و در نهایت بیرون راندن بیش از ۶۰۰ نیروی آمریکایی که هنوز در منطقه مستقر هستند، کمک میکند. ایالات متحده در مورد ارسال پهپادهای ایرانی به ارتش سودان ابراز نگرانی کرده و کشورهای منطقه را تشویق کرده است ایران را برای خروج از آن تحت فشار قرار دهد. ایران همچنین در تلاش است روابط اقتصادی خود با آفریقا را برای کاهش اثرات تحریمها گسترش دهد.
ایران ادعا کرد صادراتش به آفریقا در مجموع یک میلیارد و ۱۸۳ میلیون دلار بوده که نسبت به سال ۲۰۲۲ اندکی کاهش یافته، اما هنوز بسیار جلوتر از ارقام دولتهای قبلتر از رئیسی است.
دولت رئیسی مدتهاست بهعنوان بخشی از تلاشهای گستردهتر برای تضعیف نفوذ غرب و کاهش تحریمهای غرب از طریق تعامل غیرغربی، به دنبال گسترش نفوذ اقتصادی ایران در آفریقا بوده است. زیمبابوه تا حدی به دلیل تحریمهای ایالات متحده به همکاری با ایران روی آورده است. بورکینافاسو از زمانی که حکومت نظامی کنونی این کشور در سپتامبر ۲۰۲۲ کنترل را بدست گرفته، به شریک جدید ایران تبدیل شده است و در اکتبر ۲۰۲۳ چندین قرارداد در زمینه انرژی، معدن، داروسازی و آموزش حرفهای در تهران امضا کرد.
شرکتهای دانش بنیان ایرانی یکی از حلقههای کلیدی تلاشهای تعامل اقتصادی ایران با آفریقا هستند که در زمینههای بشردوستانه مانند پزشکی، بهینهسازی زنجیره تأمین موادغذایی و مکانیزاسیون کشاورزی فعالیت دارند و نقش مؤثری را میتوانند ایفا کنند؛ چرا که کمتر در معرض تحریمها قرار دارند.